از قنوت عارفان‏

از قنوت عارفان‏
اللهم انا نشکو الیک فقد نبینا و غیبه امامنا و قله عددنا وکثره اعداینا و تظاهر الاعداء علینا و وقوع الفتن بنا، ففرج ذلک اللهم بعدل تظهره و امام حق نعرفه، اله الحق. آمین رب العالمین.(2)
خداى فریادرس من!
به شکایت نزد تو آمدم اما
نمى‏دانم از کدامین درد بایدم نالیدن،
از فراق محبوب تو مصطفى‏صلى الله علیه وآله وسلم‏
یا غیبت آشکارترین حجتت بر گستره‏ى هستى،
از کمى دوستان یکرنگ و یکدل؛
یا بسیارى دشمنان هرزه،
از هجوم ناپاک مردمان‏
یا برآمدن طوفان‏هاى بلا،
نمى‏دانم کدامین رنج، دست نوازش تو را بر سرم مى‏کشاند
لیک کویر تفتیده‏ى جانم‏
باران عدل تو را انتظار مى‏کشد،
تا کام خشکیده‏اش سیراب گردد
و دل آزرده‏ام ظهور عزیزى را مى‏طلبد
تا عمق زخم‏هایش التیام یابد.
به لطف و رحمتت دل بسته‏ام‏
* * *