نـاقـور سیـــــد

دستیارفعالان عرصه مهدویت وائمه

نـاقـور سیـــــد

دستیارفعالان عرصه مهدویت وائمه

روز عاشورا

شنبه, ۳ خرداد ۱۳۹۳، ۰۹:۵۳ ق.ظ

روز عاشورا
سوّم: روز عاشورا که روز سرافراز شدن حضرت حجّت(ع) از جانب خداوند عزّوجلّ به لقب قائم (ع) است چنانکه شیخ جعفر بن محمّد بن قولویه در «کامل الزّیارة» از محمّد بن حمران روایت کرده که حضرت صادق (ع) فرمود: «وقتی وقایع شهادت امام حسین (ع) اتّفاق افتاد، ملائکه بسوی خداوند عزّوجلّ ناله و فریاد کردند و گفتند: «ای پروردگار ما! با حسین برگزیده و پسر پیغمبرتو چنین می کنند.»
پس خداوند سایه قائم (ع) را به آنها نشان داد و فرمود: «بوسیله او، انتقام حسین (ع) را از آنهایی که بر او ظلم کردند می گیرم.»
شیخ صدوق در «علل الشّرایع» از ابوحمزه ثمالی روایت کرده که گفت: به حضرت باقر (ع) عرض کردم: «ای فرزند رسول خدا! آیا همه شما قائم به حقّ نیستند؟»
حضرت فرمود: «بلی.»
گفتم: «پس چرا فقط به حضرت قائم (ع)، قائم می گویند؟»
حضرت فرمود: «وقتی جدّم حسین (ع) کشته شد، ملائکه بسوی خدای تعالی ناله و گریه و زاری کردند و گفتند: الهنا و سیّدنا! آیا از کسی که برگزیده تو و پسر برگزیده از خلق ترا بکشد اعراض خواهی فرمود؟!»
خداوند به ایشان وحی فرستاد که: «ای ملائکه من! آرام بگیرید، قسم به عزّت و جلال خود که حتماً از ایشان انتقام می گیرم هر چند مدّتی بگذرد و بعد از زمانی باشد.»
آن گاه خدای تعالی ، ائمّه از فرزندان حسین (ع) را برای ملائکه ظاهر نمود. پس ملائکه خوشحال شدند.
ناگهان دیدند که یکی از آنها ایستاده و نماز می خواند. خداوند فرمود: «بوسیله این ایستاده از ایشان انتقام می گیرم.»
همچنین روز عاشورا، روز خروج و ظهور آن حضرت است چنانچه شیخ مفید در «ارشاد» از ابی بصیر روایت کرده که گفت: حضرت صادق (ع) فرمود: «منادی در شب بیست و سوّم ماه مبارک رمضان به امر حضرت قائم (ع) ندا می کند و آن حضرت در روز عاشورا خروج می کند و آن روزی است که حسین بن علی (ع) در آن روز کشته شد.»
از برخی روایات استفاده می شود که: یکی از اهداف و فایده های ظهور حضرت، خونخواهی و انتقام از قاتلین جدّ بزرگوارش و حتّی فرزندان ایشان و شفای قلوب مؤمنین است و ناراحتی فقط در آن روز پایان می یابد.
شیخ عیاشی از امام باقر (ع) روایت کرده که فرمود: «این آیه درباره امام حسین (ع) نازل شد:
«وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ اِنَّهُ کانَ مَنْصُوراً.»
( - سوره اسراء آیه 34 )
یعنی: «و آن کس که مظلوم کشته شده برای ولیّش، سُلطه (و حقّ قصصاص) قرار دادیم امّا در قتل اسراف نکند چرا که او مورد حمایت اوست.»
سپس فرمود: «او حسین بن علی (ع) است که مظلوم کشته شد و ما اولیای او هستیم و هنگامی که قائم ما خروج می کند خون حسین (ع) را طلب می کند و آنقدر می کشد که می گویند در قتل اسراف کرد.»
( - که البتّه سخن آن جماعت، سخن اشتباه و نادرستی است. )
همچنین فرمود: «مقتول، امام حسین (ع) است و ولیّ او، قائم(ع) می باشد و اسراف در قتل آن است که غیر از قاتل او را بکشد.»
«انّه کان منصوراً: پس بدرستی که دنیا تمام نمی شود تا اینکه توسّط مردی از خاندان رسول خدا (ص) یاری شود که او زمین را از عدل و داد پُر می کند چنانچه از ظلم و جور پُرشده باشد.»
در تفسیر علیّ بن ابراهیم روایت است که فرمود: «آیه «اُذِنَ لِلَّذینَ یُقاتِلُونَ بِاَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ اِنَّ اللَّهَ عَلی نَصْرِهِمْ لَقَدیرٌ.» در ( - سوره حجّ آیه 39 یعنی: «به کسانی که جنگ بر آنان تحمیل گردیده، اجازه جهاد داده شده است چرا که مورد ستم قرار گرفته اند و خدا برای یاری آنها توانا است.» )
شأن قائم (ع) نازل شده است بدرستی که آن حضرت خارج شده و خون حسین (ع) را مطالبه می کند.»
در غیبت فضل بن شاذان روایت شده که: «شعار اصحاب آن حضرت «یا لثارات الحسین» می باشد.»
در یکی از زیارات جامعه در سلام بر آن حضرت ذکر شده است:
«اَلسَّلامُ عَلَی الْاِمامِ الْعالِمِ الْغائِبِ عَنِ الْاَبْصارِ وَ الْحاضِرِ فِی الْاَمْصارِ وَ الْغائِبِ عَنِ الْعُیوُن وَ الْحاضِرِ فِی الْاَفْکار بَقِیَّةَ الْاَخْیار وارِثِ ذِی الْفَقار اَلَّذی یُظْهِرُ فِی بَیْتِ اللَّهِ الْحَرامِ ذِی الْاَسْتارِ وَ یُنادِی بِشُعارِ یا ثاراتِ (لثاراتِ) الْحُسَیْنِ اَنَا الطَّالِبُ بِالْاَوْتارِ اَنَا قاصِمُ کُلِ جبَّار.»
( - بحارالانوار ج 102 ص 193 )
یعنی: «سلام بر امامی که عالِم است و از دیدگان غایب است و حاضر در شهرهاست و غائب از چشمهاست و حاضر در افکارست، باقیمانده خوبان است، به ارث برنده ذوالفقار است، کسی که صاحب پوششهاست و در خانه خدا ظاهر می شود، با شعار یا لثارات الحسین فریاد بر می آورد که: من طلب کننده خون حسین هستم که انتقامش گرفته نشده! من طلب کننده خون حسین و افراد حسین هستم! من شکننده هر جبّار و ستمگری هستم.»
شیخ برقی در کتاب «محاسن» و ابن قولویه در «کامل الزّیارة» از امام صادق (ع) روایت کرده اند که فرمود: «خداوند هفتاد هزار ملک را مخصوص حسین بن علی (ع) کرده است که هر روز بر او صلوات می فرستند و آنها از آن روزی که حضرت شهید شده تا آن وقت که خدا می خواهد ژولیده مو و غبار آلوده هستند.»
راوی گفت: «حضرت از این مطلب (تا آن وقت که خدا می خواهد) خروج قائم (ع) را قصد کرد.»
در «امالی» شیخ صدوق از حضرت صادق (ع) روایت است که فرمود: «وقتی حسین بن علی (ع) ضربت شمشیر خورد و قاتل آن حضرت جلو رفت که سر آن حضرت را جدا کند، منادی از جانب پروردگار تبارک و تعالی از میان عرش ندا داد و گفت: آگاه باشید ای امّت سرگردان ظالمِ بعد از پیغمبر خود! خداوند شما را نه برای قربانی و نه برای فطر موفّق نکند.»
آن گاه حضرت صادق (ع) فرمود: «لاجرم واللّه موفّق نمی شوید و هرگز موفّق نخواهند شد تا آنکه خونخواه حسین(ع) یعنی حضرت قائم(ع) برخیزد.»
همچنین از ابوالصلت هروی روایت کرده که گفت: خدمت حضرت رضا(ع) عرض کردم: «ای فرزندِ رسول خدا! در مورد حدیثی که از امام صادق (ع) روایت شده که فرمود: «وقتی که حضرت قائم (ع) خروج کند فرزندانِ قاتلان امام حسین(ع) را به سبب اعمال پدرهایشان به قتل می رساند؟!» چه می فرمایید؟»
امام رضا(ع) فرمود: «بلی، چنین است.»
عرض کردم که خدای عزّوجلّ فرموده: «وَلا تَزِروُ وازِرَةٌ وِزْرَ اُخْری .» معنای آن چیست؟»
( - سوره انعام آیه 164 یعنی: «هیچ گنهکاری گناه دیگری را متحمّل نمی شود.» )
حضرت فرمود: «حقّ تعالی در تمامی گفته هایش راستگو است ولی فرزندان قاتلان حضرت امام حسین (ع) از کارهای پدران خود راضی بودند و به آن افتخار می کردند و هر کس که راضی به کاری باشد گویا خود آن کار را کرده است.
اگر مردی در مشرق کشته شود و مردی در مغرب از کشته شدن او راضی باشد همانا در نزد خداوند عزّوجلّ این شخص راضی، شریک آن کشنده است. بدرستی که حضرت قائم (ع) وقتی که ظهور نماید، ایشان را بخاطر راضی بودن از کار پدرهایشان به قتل می رساند.»
در زیارت عاشورا مکرّر خواسته شده که خداوند طلب خون سیّدالشهدا(ع) را به همراه امام ظاهر ناطق، مهدی منصور از آل محمّد (ص) روزی فرماید و ائمّه و اصحاب ایشان مکرّراً در نثر و نظم، به ظهور قائم آل محمّد (ع) خود را از آن مصیبت بزرگ دلداری می دادند.
پس روز عاشورا که هم روز ظهور آن حضرت می باشد و هم مقصد اعظم که برداشتن ناراحتی و اندوه بوجود آمده از این روز می باشد و تماماً اختصاص به آن حضرت دارد و باید در آن بعد از عزاداری و تأسّی به آن حضرت در گریه و زاری، اعدای آل محمّد را لعن و نفرین کنیم و برای ایشان طلب هلاک نمائیم و یاری و پیروزی و تعجیل ظهور آن حضرت را - چنانکه در اعمال و آداب این روز اشاره شده - از خداوند بخواهیم. چنانکه در یکی از اعمال پرفضیلت آن که مشتمل بر هزار لعن بر قاتل سیّدالشّهدا (ع) است، قسمتهایی از دعایی که باید در قنوت خواند این است:
«اَللَّهُمَّ اِنَّ سُبُلَکَ ضائِعَةٌ وَ اَحْکامُکَ مُعَطَّلَةٌ وَ اَهْلَ نَبِیِّکَ فِی الْاَرْضِ هائِمَةٌ کَالْوَحْشِ السَّائِمَةٌ اَللَّهُمَّ اَعْلِ الْحَقَّ وَ اسْتَنْقِذِ الْخَلْقَ وَ امْنُنْ عَلَیْنا بِالنَّجاةِ وَ اهْدِنَا لِلْایمانِ وَ عَجِّلْ فَرَجَنا بِالْقائِمِ(ع) وَ اجْعَلْهُ لَنا رِدْءاً وَ اجْعَلْنا لَهُ رِفْداً.»
یعنی: «پروردگارا! بدرستی که راههای تو گم شده است و احکامت تعطیل شده است و خاندان پیامبرت در زمین سرگردانند، پروردگارا! حقّ را بالا ببر و خلق را نجات بده و با نجاتمان بر ما منّت بگذار و ما را به ایمان هدایت کن و بوسیله ظهور حضرت قائم(ع)، در گشایش بر ما تعجیل فرما و او را برای ما ناصر و یاور قرار بده و ما را از گروه او بنما.»
تا اینکه می فرماید:
«اَللَّهُمَّ ارْحَمِ الْعِتْرَةَ الضَّائِعَةِ الْمَقْتوُلَةِ الذَّلیلَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ الطَیِّبَةِ الْمُبارَکَةِ اَللَّهُمَّ اَعْلِ کَلِمَتَهُمْ وَ اَفْلِجْ حُجَّتَهُمْ وَ ثَبِّتْ قُلوُبَهُم وَ قُلوُبَ شیعَتِهِمْ عَلَی مُوالاَتِهِمْ وَ انْصُرْهُمْ وَ اَعِنْهُمْ وَ صَبِّرْهُمْ عَلَی الْاَذَی فی جَنْبِکَ وَ اجْعَلْ لَهُمْ اَیَّاماً مَشْهوُرَة وَ اَیَّاماً مَعْلوُمَةٍ کَما ضَمِنْتَ لِاَوْلِیائِکَ فی کِتابِکَ الْمُنْزَل فَاِنَّکَ قُلْتَ: «وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنوُا مِنْکُمْ وَ عَمِلوُا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْاَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دینَهُمُ الَّذِی ارْتَضی لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ اَمْناً»
( - بحارالانوار ج 101 ص 311 )
یعنی: «خداوندا! رحمت فرست بر خاندانی که گم شده اند (مردم رهایشان کرده اند) و با بدترین شرایط کشته شدند در حالی که این خاندان از نسل پاکان و مبارکان بودند. خداوندا! کلمه آنها را بالا ببر و حجّت آنها را پیروز گردان و قلبهای آنها را ثابت بدار و قلبهای شیعیانشان را بر دوستی آنان ثابت بنما و آنان را پیروز گردان و آنان را یاری کن و بر اذیّتهایی که در جوارت می کشند صبر به آنها عطا نما و برای آنها روزهای مشهور و روزهای معلومی را قرار بده همانگونه که در کتاب نازل شده ات برای اولیائت تضمین کردی پس بدرستی که تو فرمودی: خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و اعمال صالح داده اند وعده می دهد که قطعاً آنان را حکمران روی زمین خواهد کرد همان گونه که به پیشینیان آنها خلافت روی زمین را بخشید و دین و آیینی را که برای آنان پسندیده، پابرجا و ریشه دار خواهد ساخت و ترسشان را به امنیّت و آرامش مبدّل می کند.»
لازم به تذکّر است که بودن خروج امام زمان (ع) در روز جمعه و عاشورا بنحوی نیست که در سالهایی که این سه روز بر هم منطبق نمی شوند نتوان منتظرفرج بود. زیرا غیر از ظهور و خروج حضرت حجّة بن الحسن المهدی (ع) که اکنون حتمی است و بطور یقین بوقوع خواهد پیوست، سایر علامات و نشانه های پیش از ظهور و مقارن آن همگی قابل تغییر و تبدیل و تقدیم و تأخیر و تأویل به چیز دیگری که از اهل بیت (ع) رسیده باشد هستند حتّی آن علاماتی که حتمی قلمداد شده اند.
زیرا ظاهراً مقصود از حتمی در این روایات آن نیست که اصلاً قابل تغییر نباشد بلکه مراد از «واللّه یعلم» مرتبه ای از تأکید است که منافاتی با تغییر در مرحله ای از آن ندارد. این ادّعا را تأیید می کند آنچه که شیخ نعمانی در کتاب «غیبت»خود از داوود بن قاسم بن جعفری روایت کرده که: در محضر امام جواد (ع) بودیم که سخن از سفیانی به میان آمد و این که بنابر روایات خروج او حتمی است.
به امام جواد (ع) عرض کردم: «می ترسم که خداوند در خروج قائم (ع) هم بداء حاصل نماید.»
حضرت فرمودند: «بدرستی که قائم (ع) از میعاد است و خداوند خُلف میعاد نمی کند.»
احتمال دارد که هر کدام از این روزهای جمعه و عاشورا، روز یکی از حالات آن حضرت باشد مانند خروج از روستای کرعه یا ظهور در مکّه معظّمه یا زمان غلبه بر دشمنان و قتل گردنکشان یا استقرار در کوفه که مقرّ سلطنت آن حضرت است و ....
(نکته: لازم به تذکّر است که در این قسمت کتاب نجم الثّاقب، سه روایت در مورد نوروز وجود دارد که در آن روایات، بین عید نوروز و ظهور امام زمان (ع) ربط داده شده است، در حالی که بنابر نظر بسیاری از علماء، سند این چند روایت، ضعیف می باشد.)

  • ناقورسید

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی