ولادت با سعادت امام زمان

ولادت با سعادت امام زمان
در کتاب «ارشاد» شیخ مفید مذکور است که: ولادت آن حضرت، در شب نیمه ی شعبان سال 255 بود. شیخ کلینی در «کافی»و کراجکی در «کنز الفواید» و شهید اول در «دروس» و شیخ ابراهیم کفعمی در «جنة» (1) و جماعتی دیگر، با آنجه شیخ مفید گفته است، موافقت کرده اند و به روایتی شب جمعه، نیمی از ماه شعبان گذشته، سال 255 از مادر متولد شده است.
شیخ جلیل، ابو محمد فضل بن شاذان که بعد از ولادت حضرت حجت علیه السلام و پیش از وفات حضرت عسکری علیه السلام وفات کرده، در کتاب «غیبت» خود گفته: «حدیث کرد مرا محمد بن علی بن حمزة بن الحسین بن عبید الله بن عباس بن علی بن ابی طالب علیه السلام، گفت: شنیدم از حضرت امام حسن عسکری علیه السلام که می گفت: «متولد شد ولی خدا و حجت خدا بر بندگان خدا و خلیفه ی من بعد از من، ختنه کرده، در شب نیمه ی ماه شعبان سال دویست و پنجاه و پنج، نزد طلوع فجر. اول کسی که او را شست، «رضوان» خازن بهشت بود با جمعی از ملائکه مقربین که او را به آب کوثر

( صفحه 12)

و سلسبیل شستند؛ بعد از آن، شست او را عمه من «حکیمه خاتون» دختر امام جواد علیه السلام».
سپس از محمد بن علی که راوی این حدیث است، پرسیدند از مادر صاحب الامر علیه السلام؛ گفت: «مادرش ملیکه بود که او را در بعضی از روزها سوسن و در بعضی از ایام ریحانه می گفتند و صیقل و نرجس نیز از نام های او بود». از این خبر، وجه اختلاف در اسم آن بزرگوار معلوم می شود و این که به هر پنج اسم نامیده می شد.
روایت است که حکیمه گفت: کسی را فرستاد نزد من ابو محمد «امام حسن عسکری» علیه السلام، سال 255 در نیمه ی شعبان و فرمود: «ای عمه! امشب را نزد ما باش! زیرا این شب، شب نیمه ی شعبان است و به درستی که زود است متولد شود در امشب، مولودی که کریم است بر خداوند - عز و جل - و حجت اوست بر خلق او؛ کسی است که خدا زنده می کند به او زمین را بعد از مردنش».
پس گفتم: «از کی ای آقای من؟».
فرمود: «از نرجس».
و به روایت شیخ طوسی، هنگامی که حضرت متولد شد استعاذه نمود از شیطان رجیم و فرمود:
(بسم الله الرحمن الرحیم و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین، و نمکن لهم فی الارض و نری فرعون و هامان و جنودهما منهم ما کانوا یحذرون) (2) .

( صفحه 13)

پس صلوات فرستاده بر رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم و امیرالمومنین علیه السلام و بر هر یک از ائمه علیهم السلام تا رساند به پدر بزرگوار خود.
به روایت مسعودی، حکیمه خاتون گفت: «چون بعد از چهل روز شد، داخل شدم در خانه ی امام حسن علیه السلام، پس دیدم مولای خود را که راه می رود در خانه. ندیدم رخساری نیکوتر از رخسار آن جناب و نه لغتی فصیح تر از لغت او! پس حضرت امام حسن علیه السلام به من فرمود: این مولود بر خداوند، ارجمند است.
گفتم: ای سید من! از عمر او چهل روز گذشته و من می بینم در امر او، آنچه می بینم.
فرمود: ای عمه! آیا نمی دانی که ما معاشر اوصیاء (رسول خدا) نشو (و نمو) می کنیم در روز، مقداری که نشو (و نمو) می کند غیر ما در یک هفته، و نشو (و نمو) می کنیم در هفته، آنقدر که نشو (و نمو) می کند غیر ما در یک سال؟!».

پاورقی
(1) «جنه» نام دیگر مصباح کفعمی، و نیز نام مختصر مصباح کفعمی است.
(2) سوره قصص: آیات 5 و 6.