آسیب شناسى تربیتى مهدویّت
دکتر خسرو باقرى
مقدمه
آسیب
شناسى تربیتى مهدویّت، یکى از مصداقهاى بحث عامترى است که از آن، به
عنوان آسیبشناسى در تربیت دینى یاد شده است. براى توضیح این که مقصود از
آسیبشناسی تربیتى مهدویّت چیست، نخست باید به جنبهى تربیتى مهدویّت اشاره
کرد. اعتقاد به وجود و ظهور امام مهدى (عج)، از جملهى اعتقادات اسلامى و
شیعى است و همچون سایر اجزاى این اعتقادات، لوازم تربیتى معینى بر آن
مترتب است. بر این اساس، مهدویّت، تنها مسألهاى اعتقادى نیست، بلکه از بعد
تربیتى نیز برخوردار است. هنگامى که ما مشخص مىکنیم بر اساس متون روایى،
اعتقاد به وجود و ظهور مهدى (عج)، ضرورى است، مجموعهاى دانشى را براى
افراد فراهم نمودهایم. اما هنگامى که این مجموعهی دانشى، به همراه خود،
تحولات هیجانى، عاطفى و عملى معینى را ایجاد مىکند که ضمن آن، افراد
مىکوشند خود را براى یاورى امام مهدى (عج) مهیا سازند، چهرهى تربیتی
مهدویّت آشکار مىگردد.
