امامت در لغت و اصطلاح
به معنی رهبری است و در اصطلاح یعنی کسی یا چیزی که با فرمان الهی، راهنما و هدایتگر انسان ها به راه راست است، خواه طبق آیات «و جعلناهم ائمة یهدون بأمرنا» (آیه73/انبیاء) و «إنی جاعلک للناس إماماً» (آیه124/بقره) انسان باشد و خواه طبق آیه «و من قبله کتاب موسی إماماً و رحمة» (آیه12/أحقاف) کتاب باشد. امام در اسلام باید یک شرط داشته باشد، اگر کتاب باشد، باید از جانب خداوند متعال نازل شده باشد. و اگر انسان باشد، اولاً باید از جانب خداوند تعیین شده باشد و ثانیاً معصوم باشد و به طور مطلق ستمگر نباشد چرا که عهد خداوند طبق آیه «لا ینال عهدی الظالمین» (آیه124/بقره) به ستمگران نمی رسد. پس از پیامبر اسلام دوازده امام معصوم منصب خلافت و امامت را بر عهده دارند و آنان منصوب خداوند متعال هستند و آنها نایب پیامبرند، که خاتم ائمه معصومین، امام عصر حضرت مهدی(عج الله) می باشد.
